14 LISTOPADA - PIĄTEK
19.00 - I am shape, in a shape doing a shape - performance Barbary Berti
20.00 - Show me how - performance Ivy Sveshtarovej i Rose Beermann
15 LISTOPADA - SOBOTA
19.00 - Show me how - performance Ivy Sveshtarovej i Rose Beermann
20.00 - I am shape, in a shape doing a shape - performance Barbary Berti
21.00 - Tego jeszcze nie było - Budyń - koncert/performance
WEEKEND_ 100 prezentuje młodą, nagradzaną na berlińskim festiwalu 100 Grad BERLIN sztukę teatralno-performatywną: artystów poszukujących nowego/własnego języka scenicznego, eksperymentujących z formą i jednocześnie mówiących o sobie, sprawach młodego pokolenia. Podczas listopadowej edycji interesującym może być temat: NIEPOWTARZALNE. Czy jesteśmy w stanie świadomie uchwycić niepowtarzalny moment? Kiedy i czy w ogóle się wydarza?
Barbarę Topi jako tancerkę nie interesuje odtwarzanie przygotowanej choreografii, ale granie i reagowanie w realnym czasie. Autorki Show me how w poszukiwaniu źródeł wrodzonego człowiekowi mechanizmu imitacji biorą z kolei na warsztat zjawisko internetowych memów - w tym osławiony Harlem Shake.
Kwestia powtórzenia jest bardzo ważna. Ważna, ponieważ nie istnieje coś takiego jak powtórzenie. Zawsze istnieje niewielka wariacja. Ktoś wchodzi i opowiadasz historię jeszcze raz. Za każdym razem, kiedy opowiadasz historię, jest mówiona odrobinę inaczej. Gertrude Stein
Projekt finansowany jest w ramach Funduszu Współpracy Polsko-Niemieckiej.
SHOW ME HOW - performance Ivy Sveshtarovej i Rose Beermann
pomysł, realizacja i wykonanie: Iwa Sveshtarova (Bułgaria) i Rose Beermann (Niemcy)
oprawa dźwiękowa: Bernhard la Dous (Niemcy)
Imitowanie to ludzki mechanizm. Nasze niezaspokojone pragnienie poprawienia samych siebie wiedzie do imitowania praktyk, które obiecują wzmocnienie. Lecz imitacja bez refleksji oznacza dobrowolną synchronizację jaźni. Łatwo jest manipulować tym, który kopiuje. Aby zdobyć większą kontrolę nad naszym zachowaniem, będziemy badać strategie komunikacji, które prowadzą do imitacji. Skupimy się na zjawisku internetowego memu, gdzie ludzie rozprzestrzenili pomysł, naśladując Ideę. Jednym z najbardziej znanych przykładów jest Harlem Shake - 30-sekundowy filmik, na którym ludzie tańczą, jak potrafią i dobrze się bawią. Dlaczego coś kopiują? Co takiego mają w sobie pewne ruchy, że je naśladują? Show me how/Pokaż mi jakbędzie dokonywać dekonstrukcji ludzkiego mechanizmu naśladownictwa i wycinać zebrane szaleństwo imitacyjnej kultury.
Iva Sveshtarova i Rose Beermann poznały się i rozpoczęły współpracę podczas studiów na Wydziale Choreografii i Performensu Instytutu Teatrologii Stosowanej w Giessen. Ich działalność charakteryzuje się zainteresowaniem powszednimi i/lub popowymi formami ruchu/zachowań oraz chęcią włączania ich w teoretyczne koncepty. Obecnie pracują nad nowym spektaklem skupiającym się na zjawisku coming out i idei intymności, który zostanie pokazany w ramach Freischwimmer-Festival 2014/15.
I AM SHAPE, IN A SHAPE DOING A SHAPE - performance Barbary Berti
Jestem kształtem, w kształcie czyniącym kształt to solowy utwór osiadłej w Berlinie włoskiej tancerki i artystki Barbary Berti. W swobodnym połączeniu ruchu i języka, ustalonych wcześniej sekwencji i improwizacji, Berti bada wzajemne oddziaływanie pomiędzy tancerką a widzami - prowadząc eksperyment z zakresu czułości, w którym nawet najdrobniejsza zmiana energii w pomieszczeniu może być podejmowana i wzmacniana. Rezultatem jest performance pełen gwałtownych zmian nastroju: od lirycznego do humorystycznego, od przyziemnego do filozoficznego.
W tańcu i występowaniu na scenie nie chodzi mi o realizację pewnej choreografii - pisze Berti - lecz o działanie i reagowanie w czasie rzeczywistym, o grę z obecnością i energią w danej sytuacji i z daną publicznością. Chodzi o pewnego rodzaju zrozumienie i komunikację, która jest wielowarstwowa i przede wszystkim intuicyjna; nie podąża za racjonalną koncepcją, lecz praktykujemy ją codziennie.
Berti wykorzystuje system, który zaczęła eksplorować w dwuosobowym utworze scenicznym, zatytułowanym Aoouuu, nad którym pracowała w latach 2013-2014. Korzystając ze zmiennego zestawu elementów, ustanawia się tymczasowe związki między tancerką a publicznością, które rozwijają się, zmieniają i ponownie nikną. Spektakl posiada planowaną wstępnie sekwencję, lecz jest również improwizowany. Obejmuje on taniec, oczekiwanie, mówienie, wpatrywanie się, robienie notatek itp. Tak powstają nieustannie zmieniające się połączenia, rozłączenia i ponowne połączenia. Publiczność jest jawnie obserwowana, ma z kolei wpływ na działanie i percepcję performerki. Performerka jest swego rodzaju naukowcem w toku eksperymentu, prowadzącym notatki - a zarazem sama jest materiałem naukowym i umieszcza publiczność w tych samych równoległych rolach obserwatora i obserwowanego. Kolisty ruch po spirali pomiędzy wewnętrznym i zewnętrznym światem tancerki i widzów podlega ewolucji.
TEGO JESZCZE NIE BYŁO - koncert/performance Jacka BUDYNIA Szymkiewicza
Wszyscy z Państwa, którzy wzięli udział w ramach W_100 w poprzednich spotkaniach z Jackiem Budyniem Szymkiewiczem wiedzą, że potrafi być w swoich wyznaniach wylewny, szczery i dosadny. Do dna i cna czasem, tak też. Jednak jak mówi klasyk Nic dwa razy się nie zdarza. Więc jeszcze raz. Tylko zupełnie inaczej. Z tym, czego jeszcze nie było.
