Małe narracje. "Casus aktora/ aktora społecznego jako świadka zastępczego" - wykład Izabeli Skórzyńskiej
Żyjemy w "erze pamięci", konstatował Pierre Nora zwrot intelektualny i społeczny, jaki dokonał się w Europie w ltach 80. XX wieku, a dziś także na świecie w związku ze zmianą treści i form społecznych odniesień do przeszłości. Niemały udział w tym zwrocie mają także artyści spod znaku sztuki krytycznej i społecznej. Aktorzy, aktorzy społeczni, performerzy poszukujący w sztuce formy zdolnej "poruszyć" przeszłość, by "była tu z nami", "poruszyć" wspólnotę, by angażowała się w aktualne problemy społeczne. W obu przypadkach pojawił się, znany w historii sztuki, w tym teatru, a dziś coraz lepiej reflektowany casus aktora/aktora społecznego jako świadka zastępczego.
W wykładzie postaram się, poprzez odwołania do konkretnych praktyk artystyczno-społecznych, przedstawić złożoność takiego świadczenia w kontekstach poznawczym, tożsamościowym, estetycznym i etycznym.
dr hab. Izabela Skórzyńska - historyczka, dydaktyk historii, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W pracy badawczej podejmuje m.in. tematykę widowiskowych praktyk aktualizacji przeszłości w teraźniejszości (pamięć społeczna, pamięć performatywna) Autorka i współautorka/redaktor książek: Do zobaczenia za rok w Jerozolimie. Deportacje polskich Żydów w 1938 roku (2012), Widowiska przeszłości. Alternatywne polityki pamięci (1989-2009) (2010), Inscenizacje pamięci (2007) oraz Teatry poznańskich studentów (1953-1989. Historie. Konteksty. Interpretacje (2002).
