13. Festiwal - SPOIWA KULTURY
4. - 8. LIPCA 2012
WYDARZENIA FESTIWALU
WERONIKA FIBICH - "Lokator"
Ściany pokoi malujemy kolejnymi warstwami farby, oklejamy tapetami dla oswojenia przestrzeni, dla zadomowienia. Wywabiamy obce zapachy, wymieniamy meble. Ustalamy nowy porządek i mówimy: to jest mój dom. Chciałam ten zastany ład naruszyć. Zaburzyć codzienny rytm, powtarzalność czynności i zdarzeń. Poprzez obecność w prywatnych mieszkaniach nakłonić ich lokatorów i sąsiadów do rozpoznania odkładających się przez lata warstw pamięci. Wydobyć historie miejsc, a następnie odnaleźć ich współczesne odpowiedniki.
NATALIA SZOSTAK - "Platerowka"
Platerówka to niezależna, stworzona z prywatnej inicjatywy przestrzeń spotkania ze sztuką i poprzez sztukę. Wydarzenia rozpoczną się po zmroku. Na ścianę bloku mieszkalnego projektowany będzie niemy film Bustera Keatona, któremu towarzyszyć będą warsztaty taperskie z użyciem fletów i bębenków, organizowane przez krakowski zespół Ślina. Wspólne ognisko na osiedlowej łące oraz zabawa taneczna z udziałem zespołów Ślina i Pomorzanie zwieńczy ten wieczór, w którym dobra rozrywka połączy się z kulturą w tonie nostalgicznym.
RYSZARD GRZYB - "Park Młodych"
"Miłośnik poezji Eliota i Pounda, piewca urody motyli i nosorożców, subtelny prowokator, instruktor sztuk walki, artysta malarz". Współtwórca słynnej Gruppy, działającej w latach 80. na rzecz nowej ekspresji i absurdu jako manifestacji wolności twórczej. Bliski przyjaciel Zygmunta Duczyńskiego.
Przy Kopalni Węgla Kamiennego Niwka-Modrzejów był Dom Kultury (.) Obok był park. Ten park nazwano Parkiem Młodych. W tym parku spotykała się młodzież by pić wina patykiem pisane(.)i dyskutować o życiu, nadziei i miłości (.) Wejście do parku wieńczyła figura kota wyciętego z blachy oraz napis. Dlaczego kot? Zadawałem sobie wielokrotnie to pytanie. W gruncie rzeczy nie po to, aby odpowiedzieć na nie, lecz aby je zadawać...
TEATR KREPSKO - "The Mad Cup of Tea", "polish tango for three", akcje miejskie
Grupa znana jest na całym świecie, przede wszystkim ze swoich pantomimicznych improwizacji, absurdalnego czarnego humoru i poetyckiej metaforyczności. W swój boleśnie ludzki, pełen niewypowiedzianych życzeń, ale i dziecinnej radości świat Krepsko wprowadza widza posługując się językiem teatru absurdu połączonego z elementami poetyckiej klaunady. Niemal wszystkie ich działania są pozbawione słów, podszyte natomiast wyrafinowanym czesko-fińskim humorem.
BENJAMIN VERDONCK
Pisarz, artysta wizualny i reżyser teatralny. W jego pracach, zarówno teatralnych, jak i tych w przestrzeni publicznej, niezwykle ważny jest kontekst polityczny i narracja miasta i jego mieszkańców. Artysta nie wygłasza jednak uproszczonych sądów na temat społecznej rzeczywistości, lecz wyraża się za pomocą wieloznacznych obrazów i subtelnych interwencji. W Szczecinie podejmie działanie na pograniczu teatru i sztuk wizualnych, tworząc sugestywną, organiczną instalację.
ETXEA - "Exstrada"
Frédéric Etcheverry i Gloria Aras Gasent w swoich trwających od niemal dwudziestu lat poszukiwaniach artystycznych skupiają się na zjawiskach obecności, prostoty, kontaktu, interaktywności, improwizacji i spontanicznej kompozycji. "Exstrada" oparta jest na interakcji z miejską przestrzenią i przechodniami. Dokonując niewielkich zakłóceń-ingerencji przełamuje cielesne kody i reguły zachowania się w przestrzeni publicznej. Działania performerów odbywają się w ciszy - pojmowanej jako akompaniament generujący wewnętrzną muzykę.
EX NIHILO - "Trajets de vie", "Trajets de ville"
Zespół tancerzy połączony wspólnym pragnieniem: dostrzeżenie przestrzeni publicznej - z całym jej bogactwem znaczeń i we wszystkich jej wymiarach: architektonicznym, historycznym, społecznym, poetyckim - jako miejsca pracy i przestrzeni twórczych działań. Ruch staje się tu metodą "zawłaszczania" terytorium, lub raczej - tancerze wypożyczają przestrzeń na czas trwania spektaklu. Jest to delikatne, efemeryczne przywłaszczenie, nigdy nie wykluczające "innego", przechodnia, widza, mieszkańca miasta. Zarówno w akcjach miejskich, jak i w spektaklu geometria gestu budowana jest przede wszystkim na relacji - z miejscem i z drugim człowiekiem.
TEATR AXE - "Gap Feeling"
Sztuka Teatru Akhe to niezwykłe połączenie happeningu, sztuk plastycznych, instalacji, wideoartu i fotografii. Często są nazywani "rosyjskim teatrem inżynieryjnym" lub "teatrem optycznym". Siebie samych jako aktorów określają mianem "operatorów przestrzeni scenicznej", bowiem główną rolę w ich przedstawieniach odgrywa precyzyjnie wykreowana rzeczywistość, składowa scenografii (czy raczej używanych na scenie przedmiotów-rekwizytów), światła, projekcji filmowych i działań aktorskich - wszystkie te elementy poddane zostają eksperymentom opartym na przewrotnej interpretacji praw fizyki.
BERLIN-WARSZAWA EXPRESS
Dwa kraje, dwie stolice i jedno spoiwo: muzyka. 20 osób - wszyscy utalentowani i entuzjastyczni - myślą tylko o tym, jak żyć, żeby grać. W ciągu dwutygodniowych warsztatów, wspólnego życia i prób trwających od rana do późnej nocy, doświadczą mocy międzykulturowego spotkania poprzez sztukę. Różne kultury i trendy muzyczne, rozmaite instrumenty - jeden koncert festiwalowy na zakończenie. 7 lipca na scenie przy Teatrze Kana nastąpi fuzja: polsko-niemiecki zespół grający cross over jazzu, funky i popu.
Projekt realizowany dzięki dotacji Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży.
BABU KRÓL
Bajzel to człowiek orkiestra. Legenda tanecznych rytmów, hipnotycznego transu i poetyki Witkacego. Budyń to wokalista, muzyk, performer, lider zespołu Pogodno. Znany z solowych poczynań, kolaboracji z teatrem i brawurowych występów na scenie. Duet skomponował muzykę do wierszy Edwarda Stachury. Kilometry pożerane w trakcie lat grania bigbitu zaowocowały wyczuciem rytmu poety wędrującego i piosenkami, które pokazują Stachurę jako kogoś bliskiego naszym czasom. Niecodzienne spojrzenie na teksty poety oraz ich interpretacja na żywo w wykonaniu charyzmatycznych i niepokornych twórców muzycznej alternatywy.
OREKA TX
Duet grający na txalaparta. Jest to podstawowy instrument w tradycyjnej muzyce Euskadi (Kraju Basków). Artyści wykonują na nim zarówno utwory sięgające do korzeni ich kultury, jak i prowadzą eksperymentalne poszukiwania. Txalaparta znalazła się także w centrum ich podróży po świecie - od Mongolii i Laponii, po Indie i Saharę wymieniali się doświadczeniami z tradycyjnymi muzykami różnych kultur - efektem tych niezwykłych spotkań stał się film dokumentalny 'Nomadak TX', który zdobył wiele nagród na międzynarodowych festiwalach.
TARTIT
Tartit ("zjednoczenie") to zespół z regionu Timbuktu w Mali. Wszyscy członkowie pochodzą z - nomadycznego ludu Tuaregów, społeczności o matriarchalnej strukturze. Pieśni Tartit mają prostą budowę. Siedzące na ziemi kobiety grają na tradycyjnych instrumentach, strunowych imzad i bębnach tinde, mężczyźni zaś akompaniują na lutni ngoni teherdent i gitarze elektrycznej. Muzykę uzupełnia wokal i rytmiczne klaskanie, tworząc rodzaj pustynnego bluesa. Hipnotyczne dźwięki tradycyjnych instrumentów i wielogłosowy, rozwibrowany śpiew wprawiają w stan podobny do transu.
SCHOLA WĘGAJTY + MOHAMMAD RASOULI I MOHSSEN HOSSEINI - ORIENT-OKCYDENT
Schola zajmuje się m.in. badaniami nad tradycjami śpiewu liturgicznego i sakralnego oraz antropologią kultury. Przygotowując się do programu "Orient-Okcydent - Dialog średniowiecznej muzyki europejskiej XI-XIII wieku z muzyką perską" członkowie grupy natrafili na podobieństwa z tradycyjną muzyką bliskowschodnią, arabską, irańską i turecką. Modalność muzyki średniowiecznej powoduje, że wydaje się ona bliższa poczuciu estetycznemu tych kręgów kulturowych, niż współczesnej Europy. Dlatego do współpracy zostali zaproszeni przedstawiciele kultury bliskowschodniej. Na program złożyły się klasyczne kompozycje perskie przeplatane średniowiecznymi dziełami europejskimi.
CASLETILA
Chór założony przez kobiety ze Swanetii, najwyżej położonej zamieszkanej krainy w Europie. Po zniszczeniu ich wioski przez gigantyczną lawinę zmuszone były zamieszkać na pustynnych terenach Kachetii. Na przekór nowym, obcym geograficznie i kulturowo warunkom, starają się podtrzymywać tradycje wywiezione ze Swanetii - przekazując prastare pieśni młodszym kobietom tej społeczności. Pieśni te są związane ze świętami religijnymi, opowiadają o walkach z najeźdźcami, sławią słynnych władców, dotyczą tematyki łowieckiej, opowiadają tragiczne historie miłosne.
TENORES DI BITTI Remunnu e'Locu
Grupa muzyczna z Bitti na Sardynii, wykorzystująca polifoniczny styl wokalny, często opisywany jako śpiew alikwotowy (harmoniczny), która to wokalna tradycja sięga 3000 r. p. n. e. Podczas koncertu śpiewacy stoją w kręgu. Wplatają w śpiew taniec, który wykonują trzymając się za ramiona, co ma podkreślić siłę ich śpiewu i łączącą ich więź. Zwyczajowo teksty pieśni przekazywane są ustnie z ojca na syna. Grupa, uznawana za jedną z najlepszych i najbliższych tradycji na wyspie, osiągnęła poziom mistrzostwa - koncertuje na całym świecie, współpracując z najznakomitszymi muzykami.
Prezentacja w ramach Programu Promocji Kultury Włoskiej.
CANTIERI TEATRALI KOREJA - "The Passion of the Trojan Women"
Spektakle Teatru Koreja budowane są z "działań" i "historii" sięgających korzeni, rytuałów, tradycji i kulturowo zakodowanych relacji międzyludzkich. Spektakl The Passion of the Trojan Women to powrót do tradycji regionu Grecia Salentina (m.in. poprzez wykonanie pieśni w starożytnym dialekcie griko). Jest to przejmująca opowieść o skutkach wojen i konfliktów - cierpienie Kasandry, Hekabe, Klitajmestry, Polikseny, Heleny i pozostałych Kobiet Troi, staje się tu symbolem tragedii kolejnych pokoleń. Historia opowiedziana jest poprzez wysublimowane obrazy, poruszającą muzyczność i emocje.
Prezentacja w ramach Programu Promocji Kultury Włoskiej.
